Մենք գնացինք թատրոն։ Ներկայացման մեջ մի աղջիկ կար անունը Վասիլիսա էր։ Նա անդադար փնտրում էր իր կորած Եգորուշկային և Ֆեդինկային կրկնելով նրանց անունները։ Անտառում Վասիլիսային հանդիպեց մի արջ և հորդորում էր, որ հեռանա անտառից, որ չար կախարդը չկոծանի նրան, բայց Վասիլիսան չէր վախենում չար կախարդից և համաձայնվեց ծառայել նրան այնքան ժամանակ, քանի դեռ չի գովել իր աշխատանքը։ Վասիլիսան կարողանում էր կատարել կախարդի հանձնարարած ծանր գործերը, որովետև նրան օգնում էին արջը, և կատուն։ Խորամանկելով վերցնում են կախարդից անմահական ջուրը և վերակենդանացնում է իր թխկենի դարձած զավակներին և նրանք բոլորը միասին պատրաստվում են նշելու ամանորյա ուրախ հանդեսը։
՛