Գարնան և ձմռան վեճը

Գարունը կյանքի սկիզբն է։ Տարվա այդ եղանակին են ծաղկում ծառերը, հողի տակից իրենց գլուխները հանում ձնծաղիկները։ Իսկ ձմեռը իր ճերմակ սավանով ծածկում է ողջ բնությունը, անհետացնում գարնան ստեղծած ծառերն ու ծաղիկները։

Եվ ահա այդ գարունն ու ձմեռը հանդիպում են և սկսում վիճել։

-Ինչո՞ւ ես եկել, ձմե՛ռ,- ասում է գարունը,- քո ժամանակը վաղո՜ւց անցել է։

Ձմեռը պատասխանում է․

-Սխալվում ես, գարո՛ւն,  ես եկել եմ, որ իմ ճերմակ-ճերմակ ձյունով մաքրեմ օդը։

-Ես երբեք չեմ սխալվում, մարդիկ սիրով և անհամբեր սպասում են ինձ, իմ գալուստին։

– Իսկ երեխաներն իմ գալուստին են սպասում, որովհետև դուրս են գալիս բակ, ձնագնդիկ  են խաղում և ձնեմարդ են պատրաստում։

– Հարգելի ձմեռ, իսկ քո մտքով չի՞ անցել, որ երեխաները կարող են երկար մնալ քո սառը ձյուների մեջ և մրսել, հիվանդանալ, ու նրանք ստիպված պիտի մնան իրենց տներում։ Իսկ գարնան պայծառ արևը կջերմացնի նրանց, և նրանք հետաքրքիր ժամանակ կանցկացնեն բնության գրկում՝ արշավներ  կազմակերպելով և խաղեր խաղալով։

– Լավ, երկուսս էլ ճիշտ ենք, որովհետև երկուսս էլ մեր կարևոր և յուրահատուկ դերն ունենք մարդկանց ու բնության կյանքում։

Նրանք ընկերացան և այդ օրվանից սկսած էլ երբեք չվիճեցին։